ใครคือชาวรัสเซียชาวเยอรมัน? (2023)

"ชาวเยอรมันรัสเซีย" เป็นลูกหลานของผู้ตั้งถิ่นฐานจากยุโรปกลางที่พูดภาษาเยอรมันซึ่งตั้งถิ่นฐานในภูมิภาคต่างๆของลิงค์ภายใน: จักรวรรดิรัสเซียได้ตัดสิน คำนี้มีอยู่ในฐานะคำรวมตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 เท่านั้น ก่อนหน้านี้ ความแตกต่างทางนิกายและภูมิภาคระหว่างผู้เผยแพร่ศาสนา คาทอลิก และชาวอาณานิคมเมนโนไนต์อยู่ในระดับแนวหน้าลิงค์ภายใน: Volga, ในภูมิภาคทะเลดำ, ในวอลฮีเนีย, ในคอเคซัสและในภูมิภาคอื่น ๆ ของจักรวรรดิรัสเซียในเบื้องหน้า แนวคิดเรื่อง "ความเป็นรัสเซีย - เยอรมัน" ที่เป็นเอกภาพเป็นผลมาจากทั้งนโยบายสัญชาติของโซเวียตและจินตนาการของเยอรมัน - ชาตินิยมในช่วงระหว่างสงครามประสบการณ์ร่วมกันของการประหัตประหารและการเลือกปฏิบัติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างและหลังสงครามโลกครั้งที่สอง นำไปสู่การเกิดขึ้นของ "ชุมชนแห่งโชคชะตา" รัสเซีย-เยอรมันที่แท้จริงทุกวันนี้ ลูกหลานส่วนใหญ่ของรุ่นสงครามมีชีวิตอยู่ในฐานะผู้ถูกส่งตัวกลับประเทศในช่วงปลายลิงค์ภายใน: สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี.

ชาวเยอรมันจากรัสเซียในประวัติศาสตร์

ประวัติศาสตร์ของชาวเยอรมันจากรัสเซียเป็นประวัติศาสตร์ของการเคลื่อนไหวอย่างเข้มข้นในอวกาศและเวลา - ประวัติศาสตร์ของการอพยพมาหลายชั่วอายุคนการตั้งถิ่นฐานครั้งแรกในอาณานิคมที่ปกครองตนเองและได้รับสิทธิพิเศษส่วนใหญ่ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 และต้นศตวรรษที่ 19 ตามมาด้วยการอพยพภายในและนอกพรมแดนของจักรวรรดิรัสเซีย ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 19 อาณานิคมใหม่ของเยอรมันเกิดขึ้นในคอเคซัส ในช่วงทศวรรษที่ 1870 เมื่อเอกสิทธิ์ของอาณานิคมเกิดขึ้นจากการลิงก์ภายใน: การปฏิรูปครั้งใหญ่ของซาร์อเล็กซานเดอร์ที่ 2ถูกยกเลิก การอพยพของชาวรัสเซีย เยอรมัน จากทุกนิกายไปยังอเมริกาเหนือและใต้เริ่มขึ้น ลูกหลานของพวกเขาบางคนยังคงระบุมรดกทางวัฒนธรรมของพวกเขาในวันนี้ จากทศวรรษที่ 1890 หมู่บ้านเยอรมันใหม่จำนวนมากได้ถือกำเนิดขึ้นในไซบีเรียและคาซัคสถาน พื้นที่เหล่านี้เป็นพื้นที่ที่จักรวรรดิรัสเซียพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นชาวเยอรมันจากรัสเซียจึงอพยพไปทางตะวันตกและตะวันออก

วิกฤตความรุนแรงในรัสเซียตั้งแต่ปี 2457 ถึง 2464 เป็นจุดเปลี่ยนในประวัติศาสตร์ของชาวเยอรมันจากรัสเซีย ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ชาวเยอรมันจากรัสเซียถูกรัฐบาลซาร์หมายหัวว่าเป็น "ศัตรูภายใน" เนื่องจากมีต้นกำเนิดจากเยอรมันและถูกกล่าวหาว่ามีความเกี่ยวข้องกับศัตรูในสงคราม และพวกเขาตกอยู่ภายใต้มาตรการประหัตประหารต่างๆ นานา สิ่งเหล่านี้รวมถึง "การชำระบัญชี" ของทรัพย์สินและการเนรเทศ หลังจากลิงก์ภายใน: การปฏิวัติ 1917อันเป็นผลมาจากสงครามกลางเมืองในรัสเซียและความอดอยากครั้งใหญ่ในแม่น้ำโวลก้าในปี 1921/22 ชาวเยอรมันรัสเซียจำนวน 120,000 คนอพยพไปยังเยอรมนี และในหลายกรณีจากที่นั่นไปยังอเมริกาอย่างไรก็ตาม ชาวเยอรมันจากรัสเซียส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในประเทศและเริ่มประสบกับระยะใหม่ของการปกครองตนเองโดยสัมพัทธ์ภายใต้กรอบของนโยบายเลนินนิสต์ในการส่งเสริมวัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อยในประเทศ ในบริบทนี้ สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตปกครองตนเอง (ASSR) ของโวลก้าเยอรมันก่อตั้งขึ้นในปี 2467 ในหลักสูตรลิงค์ภายใน: การทำให้การปกครองของสตาลินเข้มข้นขึ้นอย่างไรก็ตาม ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ชาวเยอรมัน เช่นเดียวกับ "ชนกลุ่มน้อยพลัดถิ่น" อื่นๆ ได้รับแรงกดดันเพิ่มขึ้นและกลายเป็นเหยื่อของ "ปฏิบัติการ" ที่เป็นเป้าหมายซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ "ความหวาดกลัวครั้งใหญ่" ในปี 1937/38

สงครามโลกครั้งที่สองทำให้ชาวเยอรมันรัสเซียประมาณ 1.4 ล้านคนที่เหลืออยู่ในประเทศในขณะนั้นเคลื่อนไหว ประมาณ 900,000 คนจากแม่น้ำโวลก้า ไครเมีย คอเคซัส และทางตอนใต้ของรัสเซีย ถูกเนรเทศไปทางทิศตะวันออกไม่นานหลังการรุกรานของเยอรมันเมื่อปลายเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2484 ASSR ของ Volga Germans ถูกยกเลิก การเนรเทศยุติการดำรงอยู่ตามประเพณีของอาณานิคมและทำลายวัฒนธรรมและภาษาของชาวรัสเซีย-เยอรมันในระยะกลาง เนื่องจากโครงสร้างในการบำรุงรักษาพวกเขาถูกพรากไปจากพวกเขา การย้ายถิ่นฐานตามมาด้วยชาวรัสเซียเชื้อสายเยอรมันทั้งชายและหญิงจำนวน 350,000 คน ถูกเกณฑ์เข้าสู่สิ่งที่เรียกว่า "กองทัพแรงงาน" (Trudarmija) ซึ่งพวกเขาต้องบังคับใช้แรงงาน ตามที่นักประวัติศาสตร์ Viktor Krieger การเนรเทศและการใช้แรงงานอ้างว่ามีชีวิตที่ดี 150,000 คน

ในทางกลับกัน ชาวเยอรมันประมาณ 340,000 คนในบริเวณทะเลดำได้รับการยกเว้นจากการเนรเทศและอยู่ภายใต้การปกครองของเยอรมัน ในปี 1943/44 พวกเขาถูกยึดครองโดยทางการนาซีลิงค์ภายใน: โปแลนด์("Warthegau") ตั้งถิ่นฐานใหม่ จากที่นั่น ในช่วงท้ายของสงคราม พวกเขาหลบหนีไปทางตะวันตกจากกองทัพแดงที่กำลังรุกคืบเข้ามา ส่วนใหญ่จำนวนกว่า 200,000 คนถูกทางการโซเวียต "ส่งตัวกลับ" นี่หมายถึงการเนรเทศไปยังพื้นที่เดียวกับที่ผู้ถูกเนรเทศในปี 2484 อาศัยอยู่ในฐานะ "ผู้ตั้งถิ่นฐานพิเศษ" ในการถูกเนรเทศ "ชุมชนแห่งโชคชะตา" ของชาวเยอรมันจากรัสเซียก็ปรากฏตัวขึ้น - ในคำพูดของนักเขียนGyörgy Dalos "มวลสีเทาที่เป็นเนื้อเดียวกันซึ่งมีซีเมนต์เป็นชาติพันธุ์ของพวกเขา […] ความเป็นเยอรมันที่แปลกประหลาดเกิดขึ้น ผู้คน แต่ไม่มีสัญชาติ ในความหมายของกฎของสหภาพโซเวียต - ผู้คนซึ่งบ้านเกิดเมืองนอนมีการกำหนดในจินตนาการว่า 'spezposeleniye' ซึ่งเป็นการตั้งถิ่นฐานพิเศษ แทนที่จะเป็นที่ตั้งทางภูมิศาสตร์"

จนถึงปี พ.ศ. 2498 ชาวเยอรมันชาวรัสเซียที่ถูกเนรเทศอยู่ภายใต้ระบอบการสัญจรที่จำกัดอย่างมาก ซึ่งเรียกว่า "กอมมันดันทูร์" หลังจากสิ้นสุด จำนวนมากอพยพครั้งแรกภายในส่วนเอเชียของสหภาพโซเวียต ตัวอย่างเช่น ไปยัง "ดินแดนใหม่" ที่มีประชากรหนาแน่นในคาซัคสถาน จนกระทั่งถึงทศวรรษที่ 1970 ผู้คนจำนวนมากอพยพไปยังสหพันธ์สาธารณรัฐ (ประมาณ 70,000 คนตลอดทศวรรษที่ผ่านมา) ที่นี่ชาวเยอรมันจากรัสเซียได้รับการยอมรับให้เป็นผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวรัสเซีย-เยอรมันที่ยังคงอยู่ในเยอรมนีตะวันตกหลังสงครามเป็นจุดติดต่อของญาติที่อาศัยอยู่ในสหภาพโซเวียต เนื่องจากการย้ายถิ่นฐานจากที่นั่นในช่วงสงครามเย็นเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อครอบครัวกลับมารวมกันอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ชาวเยอรมันส่วนใหญ่จากรัสเซียสามารถทำได้เฉพาะในเส้นทางดังกล่าวเท่านั้นลิงค์ภายใน: Perestroikaและหลังจากที่ลิงค์ภายใน: การล่มสลายของสหภาพโซเวียตอพยพ – ​​ตั้งแต่ปี 1987 ถึงปัจจุบัน ประมาณ 2.4 ล้านคนลิงค์ภายใน: ปัจจุบันเพียงแค่มีชีวิตอยู่การเชื่อมโยงภายนอก:ประมาณ 400,000 คนที่ระบุว่าตนเองเป็นชาวเยอรมันในลิงค์ภายใน: สหพันธรัฐรัสเซียและอีกประมาณ 180,000 คนในคาซัคสถานซึ่งเป็นพื้นที่ตั้งถิ่นฐานหลักของชาวรัสเซีย-เยอรมันในช่วงหลังสงคราม

ชาวเยอรมันรัสเซียในสหพันธ์สาธารณรัฐวันนี้

การอพยพไปยังสหพันธ์สาธารณรัฐลิงก์ภายใน: เยอรมนีมีความเกี่ยวข้องกับประสบการณ์ของชาวรัสเซีย-เยอรมันจำนวนมากที่สามารถอธิบายได้อย่างเหมาะสมว่าเป็น ประสบการณ์นี้นำมาสู่ประเด็นด้วยประโยคที่มักยกมาอ้าง "เราเคยเป็นชาวเยอรมัน (หรือพวกฟาสซิสต์) ที่นี่เราเป็นชาวรัสเซีย" ในสหภาพโซเวียต แม้จะสูญเสียภาษาเยอรมันจากการถูกเนรเทศและถูกเนรเทศ แต่ชาวเยอรมันจากรัสเซียยังคงสามารถระบุตัวตนได้ว่าเป็นชาวเยอรมันตามชื่อและตามบันทึกสัญชาติในหนังสือเดินทางภายในประเทศ ในทางกลับกัน ในเยอรมนี พวกเขาถูกระบุว่าเป็น "ชาวรัสเซีย" เนื่องจากพวกเขาใช้ภาษารัสเซีย ซึ่งมักมีเจตนาเลือกปฏิบัติ

ในขณะเดียวกัน การมาถึงและการรวมเป็นหนึ่งเดียวในสหพันธ์สาธารณรัฐก็ไม่ราบรื่นอย่างที่นักการเมืองและผู้อพยพต้องการ ผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ (รู้จักกันอย่างเป็นทางการว่าผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ตั้งแต่ปี 2536) ได้รับสัญชาติเยอรมันและความช่วยเหลือด้านบูรณาการที่ครอบคลุมในรูปแบบของความช่วยเหลือทางการเงินและหลักสูตรภาษา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการไหลเข้าอย่างเข้มข้นของผู้คนมากกว่า 200,000 คนต่อปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงครึ่งแรกของปี 1990 มาตรการเหล่านี้จึงถูกลดขนาดลงอย่างแม่นยำเมื่อจำเป็นที่สุด เมื่อพูดถึงปัญหาการรวมกลุ่มที่ชาวเยอรมันจากรัสเซียต้องเผชิญ จุดสนใจอยู่ที่ปรากฏการณ์ต่างๆ เช่น "การสร้างสลัม" การกระทำผิดของเยาวชน การว่างงาน และการจำแนกประเภททางสังคม สาเหตุของเรื่องนี้เกิดจากการย้ายถิ่นฐาน การขาดทักษะทางภาษาและคุณสมบัติที่ไม่สอดคล้องกับตลาดแรงงานของเยอรมัน

ในมุมมองระยะกลางลิงค์ภายใน: การรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจอย่างไรก็ตาม ชาวรัสเซีย-เยอรมันที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานใหม่ในภายหลังการเชื่อมโยงภายนอก:โดยรวมแล้วค่อนข้างเป็นบวก. อัตราการว่างงานและการพึ่งพาการชำระเงินโอนจากรัฐนั้นสูงกว่าเมื่อเทียบกับประชากรที่ไม่มีภูมิหลังการย้ายถิ่นฐาน อย่างไรก็ตาม รายได้เฉลี่ยของครัวเรือนรัสเซีย-เยอรมันเกือบจะอยู่ในระดับ "เจ้าของภาษา" ในหลายกรณี สิ่งนี้ทำได้โดยการรวมรายได้ที่ค่อนข้างต่ำในครอบครัวเข้าด้วยกัน ผู้ชายมักจะมาจากงานในภาครอง (อุตสาหกรรมการผลิตและอุตสาหกรรมก่อสร้าง) มากกว่าปกติ ผู้หญิงมักมาจากการจ้างงานส่วนเพิ่ม ในขณะเดียวกันก็ต้องเน้นความแตกต่างของสภาพความเป็นอยู่: การกระจายรายได้ของครัวเรือนรัสเซีย - เยอรมันนั้นสอดคล้องกับประชากรที่ไม่มีภูมิหลังการย้ายถิ่น รวมถึงรายได้ในระดับยังชีพเช่นเดียวกับชนชั้นกลางในวงกว้างและรายได้สูงในสัดส่วนที่ค่อนข้างน้อย ดังนั้นจึงไม่สามารถพูดถึงการรวมตัวของชาวเยอรมันจากรัสเซียในระดับเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียว

นอกจากนี้ยังเป็นผลมาจากการค้นพบที่ไม่สอดคล้องกันว่ามีการรับรู้ที่ขัดแย้งกันโดยพื้นฐานเกี่ยวกับการบูรณาการทางสังคมและวัฒนธรรมของชาวรัสเซีย-เยอรมันในวาทกรรมสาธารณะในปัจจุบัน ในแง่หนึ่ง พวกเขาถูกมองว่าเป็นกลุ่มผู้ย้ายถิ่นฐานที่ "ไม่เด่น" และเป็นตัวอย่างที่ดี ในทางกลับกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่การเดินขบวนในโอกาสของ "คดีลิซ่า" - ข้อกล่าวหาข่มขืนเด็กหญิงชาวรัสเซีย-เยอรมันในกรุงเบอร์ลินโดย "ผู้ลี้ภัย" ในเดือนมกราคม 2559 ประชาชนให้ความสนใจมากขึ้นเกี่ยวกับผู้ที่พูดภาษารัสเซีย "สังคมคู่ขนาน" ในบางสถานที่เช่นเดียวกับในแวดวงสื่อ กลุ่มดาวทั้งสองอธิบายความเป็นจริงของสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันภายในกลุ่มใหญ่ของ "ผู้อพยพชาวรัสเซีย-เยอรมัน" มันจำเป็นต้องแตกต่างกันในมุมมองของขนาด ข้อกำหนดเบื้องต้นที่แตกต่างกันของแต่ละบุคคล และความหลากหลายของสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคม

ด้วยความหลากหลายนี้ ซึ่งจะทวีความรุนแรงขึ้นในขณะที่ผู้ใหญ่รุ่นที่สองและรุ่นที่ 3 กำลังเติบโต ชาวรัสเซียเยอรมันจึงกลายเป็นส่วนแรกและสำคัญที่สุดของสังคมการย้ายถิ่นฐานของชาวเยอรมันตะวันตกที่มีความหลากหลาย การใช้ภาษารัสเซียและการบริโภคอาหารรัสเซียมีพื้นที่มากพอๆ กับการผสมผสานเข้ากับชนชั้นกลางชาวเยอรมันด้วยความตระหนักรู้พร้อมกันถึงแหล่งกำเนิด "อื่น" ของตนเองหรือ "การรวมกลุ่มแบบแยกส่วน" ในชุมชนที่กำหนดทางศาสนาเช่นเดียวกับกลุ่มผู้ย้ายถิ่นฐานอื่นๆ ชาวรัสเซีย-เยอรมันต้องคำนึงถึงประสบการณ์และแผนชีวิตที่หลากหลายนี้เสมอ เพื่อหลีกเลี่ยงการตีความที่เป็นเนื้อเดียวกันที่ไม่ถูกต้องในปัจจุบัน

โดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ชีวิตที่เฉพาะเจาะจงและตำแหน่งทางสังคมของพวกเขา ชาวเยอรมันส่วนใหญ่จากรัสเซีย - รวมถึงผู้ตั้งถิ่นฐานในภายหลังโดยทั่วไป - แสดงความตั้งใจที่จะอยู่ในเยอรมนีอย่างถาวรการอพยพกลับอย่างถาวรไปยังประเทศหลังยุคโซเวียตเกิดขึ้นในจำนวนเล็กน้อยเท่านั้น ชาวรัสเซีย-เยอรมันสองสามคนยังคงปฏิบัติตามประเพณีการย้ายถิ่นฐานแบบเก่าและอพยพไปยังแคนาดาหรืออเมริกาใต้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมาชิกรุ่นที่สองมีส่วนร่วมในการเคลื่อนไหวทางการศึกษาและวิชาชีพส่วนบุคคล "ปกติ" ช่วงเวลาที่ชาวเยอรมันจากรัสเซียกลายเป็นเป้าหมายของการอพยพโดยถูกบังคับร่วมกัน เช่น ในสงครามโลกครั้งที่สอง หรือเมื่อพวกเขาอพยพย้ายถิ่นฐานจำนวนมาก เช่น ในทศวรรษที่ 1980 และ 1990 นั้นเป็นเรื่องของอดีตไปแล้ว

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของบทสรุปนโยบายลิงค์ภายใน: ชาวเยอรมันจากรัสเซีย.

เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้

• Interner Link: นโยบายด้านการย้ายถิ่นเชิงทดลอง: ความท้าทายในการรวมผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ในช่วงเวลาหนึ่ง

• ลิงค์ภายใน: ผู้อพยพหลังโซเวียตในเยอรมนี มุมมองเกี่ยวกับ "พลัดถิ่น" ที่แตกต่างกัน