Calligraphy Talk: "Lan Dinh Tu" - "หนังสือเล่มแรกของโลก" (2023)

ใน "Tan Thu - Vuong Hi Chi Story" บันทึกว่า Duong Thai Tong ยกย่องการเขียนพู่กันของ Vuong Hi chi ว่า: บุคคลแรกที่ "สอนให้ดีที่สุด" ตั้งแต่สมัยโบราณ

Vuong Hi Chi ผู้ชื่นชอบการประดิษฐ์ตัวอักษรของโลก นักประดิษฐ์ตัวอักษรผู้ยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์ Song Me Phat เรียกงานนี้ว่า "Lan Dinh Tu" เป็น "ครั้งแรกในโลก" (ครั้งแรกในโลก) Ton Qua Dinh ใน 'Thu Pho' กล่าวว่า: ผู้ที่ต้องการเรียนรู้ Hanh Thu ต้องใช้ 'Lan Dinh Tu' (คือ Lan Dinh ฝึกฝนด้วยตนเอง) เพื่อเป็นแนวทาง Duong Thai Tong ชอบงานคัดลายมือของ Vuong Hi Chi มาก โดยเฉพาะงาน "Lan Dinh Tu" ของเขา ถึงขั้น "ขายคืน บาอยากเรียน" (ตื่นเที่ยงคืน ถือคบไฟเพื่อเรียนรู้คำศัพท์)

แรงบันดาลใจในการแต่งเพลง 'Lan Dinh Tu' โดย Vuong Hi Chi

ภาพวาด Nguyen Tien Tuyen "แผนที่ Vuong Hi Chi Quan Nga" (สาธารณสมบัติ)

Vuong Hi Chi มาจากตระกูล Lang Gia ของราชวงศ์ Tan บิดาของเขาคือ Vuong Khoang เทพเจ้าแห่ง Dong Tan Vuong Don และ Vuong Dao เป็นลุงแท้ๆ ของเขา ใน "Tan Thu" มีบันทึกว่า Vuong Hi Chi มีชื่อเสียงในด้านความซื่อสัตย์ ความอดออม และไม่รั้งรอด้วยความได้เปรียบทางโลก อัตชีวประวัติของ Hi Chi: 'สู่ราชวงศ์ที่ปกครองตนเอง' (ซึ่งไม่มีเจตจำนงที่จะเป็นจีนกลาง) ความใฝ่ฝันของเขาไม่ได้อยู่ในโรงเรียนอย่างเป็นทางการ แต่อยู่ที่การปลูกฝังวิถี ข้าราชการในราชสำนักชอบความสามารถและคุณธรรมของเขา หลายครั้งที่เชิญเขาเป็นแมนดาริน เขาไม่หวั่นไหว มอบตำแหน่งนายพลองครักษ์ แต่เขาก็ยังปฏิเสธ

หลังจากนั้นผู้ว่า Duong Chau An Hao ก็ยอมรับคำสั่งของศาลที่แนะนำให้เขาเข้าสู่ราชสำนักเพื่อเป็นแมนดาริน Yin Hao กล่าวว่าประเทศอยู่ในช่วงขึ้นและลง'โชคชะตาอยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญ คุณจะดูสบาย ๆ ได้อย่างไร'

นั่นเป็นเหตุผลที่ Vuong Hi Chi สละเวลาว่างและเข้ารับตำแหน่ง General Guard ด้วยความปรารถนา'ตามอาณัติสวรรค์ยกย่องชาติ',แต่เขาไม่มีเวลา ต่อมาเขาต้องการรับตำแหน่งเจ้าหน้าที่ของเขต Tuyen Thanh แต่ไม่ได้รับการยอมรับ เปลี่ยนเป็น Huu Quan General, Noi History Coi Ke

Vuong Hi Chi ชอบที่จะปลูกฝังและหล่อเลี้ยงจิตใจ เมื่อเขามาที่ Zhejiang เป็นครั้งแรก เขามีความปรารถนาที่จะจบอาชีพอย่างเป็นทางการที่นี่ "Lan Dinh Tu" เขียนด้วยภาษา Coi Ke Giang Nam ซึ่งน้ำมีสีเขียวและสีน้ำเงิน ในเวลานั้น มีบุคคลที่มีชื่อเสียงหลายคนใน Coi Ke และ Ta An ก่อนที่พวกเขาจะได้รับแต่งตั้งให้เป็นแมนดาริน นอกจากนี้ใน Coi Ke Dong Son ยังมีผู้มีชื่อเสียงในวรรณคดีและการทำบุญอีกหลายคนอาศัยอยู่ที่นั่น มีความสนใจเช่นเดียวกับ Vuong . สวัสดีพี่สาว.

ภาพวาด "Lan Dinh Do" สมัยราชวงศ์หมิง โดย Ly Tong Mo (พิพิธภัณฑ์พระราชวังไทเป).

วันหนึ่งในปลายฤดูใบไม้ผลิในวันที่สามของเดือนที่สามของยุค Thuong Ti คนโบราณมีธรรมเนียมที่จะไปที่แม่น้ำเพื่ออาบน้ำและอธิษฐานขอให้โชคดีเพื่อขับไล่วิญญาณชั่วร้ายที่เรียกว่า Tu He ในสมัยราชวงศ์จิน เทศกาลถีบ (เดินบนหญ้า) ในวันที่สามของเดือนที่สามยังจัดงานเลี้ยงเหล้าองุ่นที่โค้งของแม่น้ำด้วย ซึ่งกลายเป็นเทรนด์ ในปีที่เก้าของ Vinh Hoa ภายใต้รัชสมัยของจักรพรรดิ Tan Mu นั่นคือสองปีก่อนที่ Vuong Hi Chi จะเกษียณจากภาษาจีนกลาง Hi Chi กำลังทำงานเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของ Coi Ke เชิญดาราดังและลูกบ้านรวม 41 คน มาสังสรรค์ คลายเครียด แต่งกลอน ที่ขุนเขาสูง น้ำใส กอไผ่เวิ้งว้าง ให้จิตตกในฉาก ให้น้ำใสสะอาดชำระล้างร่างกายและจิตใจของคุณ เพื่อให้ชีวิตมรรตัยสามารถอยู่ร่วมกับสวรรค์และโลกได้

การประพันธ์บทกวีของเทศกาลนั้นถูกรวบรวมไว้ใน 'Lan Dinh Tap' Vuong Hi Chi เขียนชื่อบทกวีทันทีซึ่งเป็นงานเขียนโบราณของ "Lan Dinh Tap Tu" ที่มีชื่อเสียง (เรียกว่า "Lan Dinh Tap Tu") ย่อมาจาก 'Lan Dinh self')

ในระหว่างงานเลี้ยง Vuong Hi Chi ใช้กระดาษไหมและปากกาขนนกที่ทำจากหนวดของหนูเพื่อเขียนข้อความที่ประกอบด้วย 28 บรรทัดและ 324 คำ “การประดิษฐ์ตัวอักษรแห่งปี” ยกย่องบทนี้ของหนังสือเล่มนี้ว่า “สวยงาม รวดเร็ว และน่าหลงใหล หาไม่ได้จากที่ไหนอีกแล้ว” การเขียนใน "Lan Dinh Tu" แสดงให้เห็นถึงความพิถีพิถันอย่างลึกซึ้งในชีวิตของเขาในการฝึกจดหมาย - เมื่อเขาฝึกฝนที่สระน้ำเมื่อเขาคัดลอกสคริปต์โบราณ ผลงานนี้นำเสนอความใหญ่โตมหึมาของจักรวาล, เป็นการผสมผสานตามธรรมชาติของแรงบันดาลใจโบราณ, แสดงให้เห็นถึงความทะเยอทะยานอันห่างไกลของเขา, ห่างไกลจากชื่อเสียงและผลประโยชน์ของเขา, ลายเส้นของการประดิษฐ์ตัวอักษรนั้นไม่มีกฎเกณฑ์ , ความคิดถึงมีความหมายแฝงและปรัชญาที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับความไม่เที่ยง ของชีวิต ทำให้ผู้ชมสั่นสะเทือนเกี่ยวกับความกลมกลืนโบราณที่ละเอียดอ่อน สลับกับความสงสารอันขมขื่นเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์

ชีวิตมนุษย์นั้นสั้น 'สิ้นอายุขัย หมดเขตแดนเพราะเพดาน' (แปลคร่าวๆ: Find a little joy, little downs your head, กลายเป็นดินแดนรกร้าง) แต่ปุถุชนก็มิอาจก้าวข้ามวัฏสงสารอันเวิ้งว้าง ของการเกิดและการตาย Vuong Hi Chi รู้สึกเศร้าเพราะความไม่เที่ยงของชีวิต เขาเขียนว่า 'มีชีวิต กำหนดเอง จบในที่สุด' (ชีวิตคนเรา เปลี่ยนแปลงตามโชคชะตา แต่ในที่สุดก็ถึงที่สุด) ไตร่ตรองคำโบราณ 'Zi ชีวิตและความตายนกกระสา' (ชีวิตและความตาย) เป็นเรื่องใหญ่ ) อยู่ในฉากที่ Lan Dinh มีความสุขและพึงพอใจ จิตใจของเธอกำลังกระเพื่อมด้วยความเจ็บปวดโดยไม่รู้ตัว! ดูคำว่า 'Compassion' (ความเจ็บปวด) และคำว่า 'Bi phu' 「悲夫」 (โอ้ เศร้า!) Vuong Hi Chi ทั้งสองใช้จังหวะที่ชัดเจน คำว่า 'Bi phu' หมายถึงความไม่พอใจ ความเศร้า แสดงความดีใจอย่างสุดซึ้ง ความรู้สึกของชีวิตมนุษย์! คำว่า 'Bi phu' ที่เขียนด้วยปากกาหนักๆ ยังเป็นคำลงท้ายของหนังสือ Lan Dinh มีความหมายอย่างไรสำหรับลูกหลาน? บางทีอาจเป็นข้อความจากใจที่บริสุทธิ์ว่าด้วยการปฏิบัติธรรมเท่านั้นที่สามารถก้าวข้ามพันธนาการแห่งความไม่เที่ยงในชีวิตได้!

สำเนาของ 'Lan Dinh Tu' - ถือเป็นสำเนาอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของ Phung Thua To แห่งราชวงศ์ถัง "Than dragon of Lan Dinh Village" (สาธารณสมบัติ).

ความงดงามของ "ลานดินห์ตู"

Vuong Hi Chi หลงใหลในการเขียนพู่กัน ตั้งแต่อายุยังน้อย เขาแสดงความสามารถพิเศษ เรียนรู้อักษรและฝึกฝนอักษรที่ทำให้เขาลืมกินหรือนอน ผู้คนเรียกเขาว่า 'จดหมายศักดิ์สิทธิ์' การประดิษฐ์ตัวอักษรในรูปแบบของท้าว เล ออกตา พีบัก ชุง และฮัน ล้วนประณีตและมีอัธยาศัยดี อาณาจักรแห่งการประดิษฐ์ตัวอักษรใน 'Lan Dinh Tu' นั้นถือว่าโดยนักประดิษฐ์ตัวอักษรในประวัติศาสตร์ว่าเป็นผลงานทั่วไปของ Hanh Thu

เพลิดเพลินกับความงามใน 'Lan Dinh Tu' นอกเหนือจากการมองเห็นความงามของลายเส้นปากกาและเค้าโครงตัวอักษรโดยตรงแล้ว จำเป็นต้องมีภาพรวมของความเชื่อมโยงระหว่างคำ แถว บท และการโต้ตอบ เน้นความงามโดยรวม ในขณะเดียวกันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะประเมินความหมายของวรรณกรรมและความกลมกลืนของการประดิษฐ์ตัวอักษรต่ำเกินไป

ด้วยรูปร่างที่เหมือนกัน แต่ตัวอักษรแต่ละตัวมีลักษณะแยกกัน ตัวอักษร 'จิ' (之) เพียงตัวเดียวใน Lan Dinh มีตัวอักษร 19 ประเภท Truong Hoai Quan ในสมัยราชวงศ์ถังได้กล่าวถึงการเขียนพู่กันของ Vuong Hi Chi ว่า "มีสาระสำคัญในตัวเอง มีรูปแบบการเขียนเป็นของตนเอง เปลี่ยนตัวแปรทั้งหมด บรรลุถึงศิลปะอันศักดิ์สิทธิ์" อธิบายถึงที่มาของการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่มีที่สิ้นสุดในการเขียนพู่กันของเขา

ตามบันทึกใน "Tuan Hoa Thu Pho" เราสามารถเห็นความกล้าหาญทางวิชาการของ Vuong Hi Chi: 'Hi Chi เรียนคำว่า Madam Wei เมื่อเธอยังเด็ก โดยคิดว่าเธอเรียนรู้อักษรทั้งหมดแล้ว ดังนั้นเธอจึงข้ามแม่น้ำเพื่อเดินทาง Son Thuy ได้พบกับ Ly Tu, Cao Hy, Chung Luu, Luong Hoc เพื่อเรียนรู้อักษร จากนั้นไปที่ Lac เพื่อดูคัมภีร์วุ้นของ Thai Ung และไปที่ Hop เพื่อทบทวน Hoa Nhac stele ของ Truong Truong จากนั้นเห็นจดหมาย "นักบุญ" ได้ใช้เรียนอักษรอย่างลึกซึ้ง

ใน "Tan Thu - Vuong Hi Chi Story" Duong Thai Tong ยกย่องสไตล์การเขียนของ Vuong Hi Chi เป็นการส่วนตัว:'ควันหยุดลง กำลังจะหยุดแต่ไปต่อ ฟีนิกซ์ทะยาน มังกรลอยอยู่ในเมฆ ดูเหมือนเอียง แต่เป็นแนวดิ่ง' เพลิดเพลินตลอดไปโดยไม่รู้สึกเหนื่อย

'มีสมาธิที่จะหยุดแต่ไปต่อ' 'มันเหมือนกับการเอียงแต่ยืนตัวตรง' เป็นสถานที่พิเศษในร่างกายของ Hanh Vuong Hi Chi นักประดิษฐ์ตัวอักษรและนักเขียนเรียงความ Ton Qua Dinh แห่งราชวงศ์ถังให้ความเห็นเกี่ยวกับสไตล์การเขียนของ Vuong Hi Chi: 'ใจมาก่อน ปากกาอยู่ข้างหลัง ไหลลื่น เคลื่อนไหวสบาย สไตล์ห่างไกล'

คำและแถวเป็นพื้นหลังของกันและกัน ความเชื่อมโยงระหว่างกันที่สร้างความสวยงามให้กับการประดิษฐ์ตัวอักษร เค้าโครง และกฎที่ซ่อนอยู่ในปากกา ในสมัยราชวงศ์หมิง จิตรกรผู้ยิ่งใหญ่ Dong Kychang ยกย่องให้เป็น 'ผลิตภัณฑ์จากสวรรค์' 'มือมอบให้ตามความประสงค์ ทุกอย่างเป็นไปตามกฎหมาย' 'คิมโบราณคนแรก'!

เขากล่าวถึงบทของลานดิงห์ว่า 'คำพูดมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดและไหลออกมาไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กขึ้นอยู่กับมือ แต่ทั้งหมดตามกฎมันเป็นงานของพระเจ้า' ซึ่งก็เช่นกัน นี่คือเหตุผลว่าทำไมตัวอักษร 'ชี่' ทั้ง 19 ตัวในงานจึงมีทัศนคติและความสวยงามในตัวเอง

ในช่วงราชวงศ์ซ่งใต้ นายกรัฐมนตรี Du Tu เก็บสำเนาภาษาอาหรับของ "Lan Dinh Tu" (On Van Thanh/Epoch Times)

นักแสดง Giai Tan แห่งราชวงศ์หมิงยังยกย่อง "Lan Dinh Tu": 'คำพูดสวยงาม การจัดวางมีฝีมือ' 'อีกหน่อยก็ซ้ำซาก ขาดไปอีกนิด... แต่ละคำมีลักษณะเฉพาะของตัวเอง เผยแพร่ปรัชญาแห่งปรัชญาด้วยความตั้งใจที่ถูกต้องด้วยเท้าของผมโดยไม่มีข้อผิดพลาดแม้แต่น้อย' ตรงตามที่ Ton Qua Dinh กล่าวว่า:'ใช้ความละเอียดอ่อน กฎมีอยู่แล้วในใจ'

ในวันฤดูใบไม้ผลิที่ลานดินห์ด้วยความคึกคะนอง Vuong Hi Chi อยู่ในอาการปีติยินดี ลดปากกาลง และความคิดของเขาไหลลื่น จากนั้นเขาก็เขียน 'Lan Dinh Tu' ใหม่หลายสิบครั้ง แต่ไม่มีภาพใดที่สวยงามเท่า ดังเช่นเดิม ในเวลานั้นเขารู้สึกราวกับมีพระเจ้าคอยสนับสนุนเขา!

"ลานดิงห์ตู" มีอากาศสูงและต่ำ แสดงความงามของตัวอักษร วรรณกรรม และชีวิตในหลายระดับ มีอิทธิพลอย่างมากต่อลูกหลาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกวีนิพนธ์และสุนทรียศาสตร์ของญี่ปุ่นที่ดงด้วน เพลิดเพลินกับ 'Lan Dinh Tu', 'Hau Chi Thi Kim, Herons Do Kim Chi Town' (การแปล: ลูกหลานมองมาที่ฉันในวันนี้เหมือนกับวันนี้ที่ฉันมองไปที่บรรพบุรุษของฉัน) Vuong Hi Chi รู้สึกประทับใจกับโอกาสที่บรรจบกันของ ชีวิต ความสั้นของชีวิตมนุษย์ ต้องการได้รับโอกาสในการบ่มเพาะหนทางที่จะหลุดพ้นจากกฎแห่งการเกิดและความตาย!

รุ่นของ "Lan Dinh Tu"

สำเนาต้นฉบับ "Dinh Vu Lan Dinh" โดย Au Duong Tuan (ให้บริการโดยพิพิธภัณฑ์พระราชวังไทเป)

งาน "Lan Dinh Tu" หรือ "Lan Dinh Tu Tu" เขียนขึ้นในราชวงศ์จินตะวันออก ปีที่ 9 ของ Vinh Hoa Tan Mu De (CN 353) กระดาษผ้าไหม อักษรหัวหอม ขนาด 24.5X69.9 ซม.

"ลานดินตู้" ที่เราเห็นในปัจจุบันล้วนเป็นสำเนาจากราชวงศ์ถังและตกทอดต่อมา มีสองประเภท: เขียนบนกระดาษและสลักบนสเตล ต้นฉบับสูญหายไปแล้ว Duong Thai Tong สั่งให้รัฐมนตรีของเขาซึ่งเป็นนักประดิษฐ์ตัวอักษรที่มีชื่อเสียงในเวลานั้น Au Duong Tuan, Ngu The Nam และ Chu Toi Luong คัดลอกและมอบให้ข้าราชบริพาร นอกจากนี้เขายังสั่งให้เครื่องพิมพ์ Trieu Mo ทำการจารึกบนหิน Liu Shishu แห่งราชวงศ์ถังใน "Lan Dinh Ky" เขียนว่า: 'กษัตริย์สั่งให้แท่นพิมพ์ Trieu Mo, Han Dao Chinh, Phung Thua To, Zhuge Trinh สี่คนทำสำเนาจำนวนหนึ่งเพื่อมอบให้กับมกุฎราชกุมาร . , พระราชา , ข้าราชบริพาร '.

คำจารึกบนศิลาจารึก "Dinh Vu Ban Lan Dinh" เป็นที่ชื่นชมมากที่สุด ซึ่งเป็นสำเนาของ Au Duong Tuan บนศิลา ปัจจุบันถือว่าเป็นสำเนาที่ใกล้เคียงกับต้นฉบับมากที่สุดคือภาพวาดของ Phung Thua To "Than Long, Lan Dinh" เวอร์ชันนี้ถูกค้นพบโดย Quach Thien Tich ในสมัยราชวงศ์หยวน เขาค้นพบว่าด้านหลังกระดาษมีคำสองคำคือ 'Than Long ' เป็นชื่อยุคของ Duong Trung Tong จึงใช้ตั้งชื่องาน รุ่นเหล่านี้มีจำหน่ายในรูปแบบภาพพิมพ์จำนวนมาก ช่วยให้ผู้คนจำนวนมากได้ชื่นชมหรือฝึกฝนการเขียนพู่กัน ซึ่งมีส่วนช่วยอย่างมากในการเฟื่องฟูของการเขียนพู่กันในสมัยราชวงศ์ถัง Ton Qua Dinh แห่งราชวงศ์ถังเขียนว่า: 'หนังสือของกองทัพที่ถูกต้อง ผู้ยิ่งใหญ่ที่สารภาพ เงินเดือนคือรูปปั้น vi Tong' (การเขียนพู่กันของ Vuong Hi Chi (เขามีตำแหน่ง Huu Quan) ได้รับการศึกษา มาหลายชั่วอายุคนเรียกได้ว่าเป็นบรรพบุรุษของอาชีพนี้เลยทีเดียว)

เวอร์ชันของ "Lan Dinh Tu" โดย Trieu Manh Phu ในสมัยราชวงศ์เหงียน (สาธารณสมบัติ)

เดิมชื่อ "Lan Dinh Tu" (แปลหน้า Quit pen)

ในปีที่เก้าของยุค Vinh Hoa[5] ในปี Qui Ox ต้นเดือนมีนาคม[6] การประชุมจัดขึ้นที่ Lan Dinh ในเขต Son Am เขต Coi Ke[7] เพื่อเฉลิมฉลองทางศาสนา งานพิธี [8]. กางเกงอ่อนโยนมาเพียงพอเด็กและผู้ใหญ่ทุกคนพบกัน

มีภูเขาสูง ยอดใหญ่ ป่าทึบ มีกอไผ่ยาว และมีธารน้ำใสไหลเชี่ยวกรากตลอดสองข้างทาง น้ำคดเคี้ยว เป็นที่หย่อนบาตร[9] ทุกคนนั่งเป็นระเบียบ แม้จะไม่มีเสียงไหม ไผ่ จีนกลาง หรือ Huyen [10] ให้เพลิดเพลิน แต่การดื่มไวน์ ท่องกลอน ก็เพียงพอแล้วที่จะมีความสุขและเศร้าโศก[11] วันนั้นอากาศปลอดโปร่ง ลมเบาสบาย แหงนหน้าดูจักรวาลอันกว้างใหญ่ มองทุกสิ่ง ลืมตา เปิดใจให้กว้างพอให้เพลิดเพลินทางตาและทางหู สนุกจริงๆ.

ผู้คนกราบไหว้ร่วมกันในชีวิต[12] บางคนนำความทะเยอทะยานไปคุยกับเพื่อนในบ้านเดียวกัน บางคนส่งใจไปหาสิ่งที่ไม่เป็นรูปเป็นร่าง คนทั้งสองชนชั้นนี้แม้จะอยู่กันคนละชั้นแต่เมื่อวัยชรามาเยือน เมื่ออ่อนล้า อารมณ์ก็เปลี่ยนไปตามโลกเกิดความรู้สึกนึกคิด สิ่งที่เคยสนุกสนานในตอนท้ายของวันนี้กลายเป็นรอยด่างเก่าไปแล้ว แต่เมื่อคุณระลึกถึงมัน คุณก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกคิดถึง ชีวิตมนุษย์นั้นยาวและสั้นเพราะสวรรค์ แต่ทั้งหมดนั้นเกี่ยวกับความตาย คนโบราณกล่าวว่า: "ความตายและความตายเป็นเรื่องใหญ่" ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้าใจใช่ไหม!

เมื่อใดก็ตามที่ฉันพิจารณาสาเหตุที่คนในอดีตรู้สึกเหมือนพวกเขาอยู่ในคนปัจจุบัน[14] ไม่มีครั้งใดที่ฉันอ่านวรรณกรรมของใครโดยไม่คร่ำครวญและไม่เข้าใจว่าทำไมในใจของฉัน ดังนั้นการกล่าวว่าชีวิตและความตายเหมือนกันนั้นเป็นเรื่องโกหก[15]; ที่จะบอกว่า Peng To ไม่ได้ดีไปกว่าทารกตาย [16] นั้นเป็นเรื่องโกหก คนในอนาคตหันกลับมามองชีวิตปัจจุบันเหมือนที่คนปัจจุบันย้อนดูชีวิตเก่า[17] ช่างน่าเศร้านัก!

ผมก็เลยคัดลอกเรื่องราวของคนในปาร์ตี้ คัดลอกบทกวี ที่พวกเขาทำ แม้ว่าชีวิตและการทำงานจะต่างกัน แต่เหตุผล ความรู้สึกยังเหมือนเดิม ผู้คนหลังจากอ่านบทความนี้แล้วจะรู้สึกเศร้าอย่างช่วยไม่ได้ [19]

บันทึก:

• [5] Vinh Hoa เป็นยุคของ Tan Mu De (345-361)
• [6] ตามตัวอักษร: Spring Grave คือจุดสิ้นสุดของฤดูใบไม้ผลิ
• [7] Shanyin และ Coyote ต่างก็อยู่ในเจ้อเจียง
• [8] ทุกพิธีทางศาสนาเป็นพิธีในวันศักดิ์สิทธิ์ในสัปดาห์บนของเดือนมีนาคม ผู้คนไปที่แม่น้ำเพื่ออาบน้ำและสาดน้ำเพื่อปัดเป่าภูตผีปีศาจและสิ่งอัปมงคล
• [9] ในระหว่างพิธีนั้น ผู้คนนั่งกระจัดกระจายทั้งสองฝั่งของแม่น้ำ วางถ้วยไวน์ลงน้ำ ถ้วยก็ลอยลง และไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ผู้คนจะหยิบขึ้นมาอีกครั้ง ดื่มไวน์จากถ้วย จึงเรียกว่าการค้าขายแบบประหยัด: การประหยัดคือการล่องลอย ความรักคือไวน์หนึ่งถ้วย); บางทีไม่ต้องการปล่อยให้ถ้วยลอยไปผู้คนเลือกที่ที่น้ำคดเคี้ยวและหยด ถ้าไม่เช่นนั้น น้ำจะต้องถูกนำทางให้ไหลคดเคี้ยว (เรียกว่าส่วนทุย: โค้งคือโค้ง น้ำคือน้ำ)
• [10] กวน คือ ขลุ่ย เสียงไม้ไผ่ แปลว่า เสียงขลุ่ย Huyen เป็นเครื่องสาย, เครื่องดนตรี; เสียงของไหมหมายถึงเสียงของเปียโน
• [11] หมายถึง อิ่มเอิบ มีความสุข ไม่เศร้าหมองอีกต่อไป.
• [12] หมายถึงการอยู่ในโลก
• [13] ยึดถือคือรับ ปล่อยวางคือสละ การป้องกันและการเคลื่อนไหวชี้ไปที่ชนชั้น การปลดปล่อยและสถิตย์ชี้ไปที่ผู้คนในโลก คนทั้งสองประเภทที่ผู้เขียนกล่าวถึงในแถวข้างต้น คือ พวกที่เอาความทะเยอทะยานมาคุยกับเพื่อนฝูง และ พวกที่รูปร่างไม่สมประกอบ
• [14] ตามตัวอักษร: การรวมสัญญา นั่นคือ เนื่องจากสองส่วนของสัญญาเข้ากันได้ โบราณทำสัญญาไว้มีสองส่วน คือ ข้างขวา ข้างซ้าย; แต่ละคนเก็บด้านใดด้านหนึ่ง เมื่อประกอบ 2 ส่วนเข้าด้วยกันแล้ว ประโยคนี้หมายความว่าคนสมัยก่อนมีความโศกเศร้าเกี่ยวกับชีวิตและความตายเช่นเดียวกับเรา
• [15] การพิจารณาการเกิดและการตายอย่างเท่าเทียมกันคือทฤษฎีของ Chuang Tzu ซึ่งเป็นทฤษฎีของพุทธศาสนาเช่นกัน
• [16] นาย Peng To มีอายุแปดร้อยปี สงสารเป็นลูกที่ตายทั้งเป็น การรักษาชีวิตสั้นก็เช่นเดียวกันกับทฤษฎีของ Chuang Tzu หมายความว่าคนที่เสียใจในเรื่องการเกิดและการตายตลอดเวลาแต่บอกว่าชีวิตกับความตายเป็นหนึ่งเดียวกันและมีอายุสั้นเหมือนกันนั้นไม่เข้ากับความรัก
• [17] หมายความว่า ถ้าคุณมองย้อนกลับไปในชีวิตปัจจุบัน ในอนาคต คุณจะไม่เห็นผู้คนในตอนนี้ เช่นเดียวกับตอนนี้ เมื่อคุณมองย้อนกลับไปในอดีต คุณจะมองไม่เห็นคนในสมัยโบราณอีกต่อไป
• [18] ประโยคนี้สอดคล้องกับประโยค: "การแสดงออกของความบ้าคลั่งแต่ละครั้งเกิดจากความบ้าคลั่งและความอ่อนแอของสัญญา" ข้างต้น
• [19] ประโยคนี้สอดคล้องกับประโยค: "รสชาติมักไม่อยู่ในวรรณกรรมและน้ำเสียง" ข้างต้น

จารึก: "Lan Dinh Tu" (Lai Nguyet Quy/ Epoch Times)

ปั่นจักรยาน Snow Phi Hong - Epoch Times
แปลโดย Thai Binh

อ้างอิง:

• "จดหมาย 10 ฉบับ เรื่องเล่าทศวรรษที่ 5 ของ Vuong Hi Chi"
• "การฝึกเวืองหั่วฉวน"...